“Wat een topidee dit!” Zo werd er gereageerd op Facebook aankondiging van de dropping van afgelopen woensdag. Naarmate het weerbericht bekend werd, leek mij het echter een steeds minder goed idee. Maar uiteindelijk was het droog en kon het scouting-avontuur beginnen. We verzamelden bij café Daen, waar de drie groepjes om beurten vertrokken om de weg zelf weer terug te vinden naar het café. Uitgerust met hoofdlamp en met twee hints voor onze tussenstops, gingen Luc, Stephan, Ids en ik als tweede team op pad. We werden als een aantal criminelen achterin een busje gezet. Doordat de ramen waren verduisterd (met theedoeken en kledingstukken van Daan), was het lastig om te volgen waar we naartoe werden gebracht. Uiteindelijk stapten we uit en al snel konden we ons oriënteren, waarschijnlijk zaten we ergens bij de Ooijpolder. Omdat we ons niet door gesloten deuren (of hekken) tegen lieten houden, hadden we al vrij snel Luc en Anneloes gevonden die met borrelnootjes en bier op ons zaten te wachten. Hier kregen een boekje met liederen, dus we konden weer vol goede moed op zoek naar de tweede tussenstop. Na even te hebben gezocht hadden we ook het tweede punt gevonden, waar we Pien en Judie al koukleumend aantroffen. Met een voorraad borrelnootjes op zak konden we onze weg via het strandje bij de Ooijpolder naar het warme café Daen vervolgen. Hier kwamen we er al snel achter dat iedereen veilig de weg terug heeft kunnen vinden. Evenementen commissie bedankt voor het toch wel ‘topidee’, want het was erg leuk om te doen! En Luc, Anneloes, Pien en Judie bedankt voor jullie in de kou op ons hebben gewacht.
Femke van der Pal