Egmond Halve Marathon

Door: Sebastiaan Gremmen

Sommige Hazen vinden nu eenmaal dat 9 km cross niet lang genoeg is. Daarom gaf een select gezelschap acte de présence bij de Halve Marathon van Egmond in plaats van naar het NSK Cross te gaan. Vijf Hazen waren meegereisd met een groep van Trion voor een leuk weekendje Egmond. Ook voor Irene en Michelle stond deze wedstrijd op het programma. Een wedstrijd die zich laat kenmerken door strand (een stuk van 8km aan het begin van de halve en bij de kwart een pittige 3km). Dit jaar stond er verrassend weinig wind, maar het was wel een beetje fris. 

Luc van Ginneken liet de triatleet in zich naar boven komen door, als voorproefje op de kwart, zaterdag eerst het zand voor de ogen te fietsen bij de strandrace. Eerst een pleurisstuk heen fietsen, dan omdraaien en weer terug. Zondag was voor hem de kwart, waar naast Luc ook Irene van start ging. Een enorm pittige zandheuvel kenmerkte hier de plek waar de lopers het strand afliepen. Irene heeft bewezen dat ze weer pijnvrij kan lopen en Luc kreeg al snel na de start zijn tweede medaille van het weekend omhangen.

Enkele uren later gingen Geke, Bas, Sebastiaan, Sander Groen in ’t Woud en Michelle van start. Waar Geke tot nu toe in een wedstrijd nooit verder kwam dan een kilometer of 7 bij de Batavierenrace, ging ze nu voor het lange werk. Die ene lange duurloop in de voorbereiding kwam goed van pas, want ze heeft iedereen en vooral zichzelf enorm verbaasd. Al na 1:43:33 uur kwam Geke over de finish en madame had onderweg zelfs nog even staan chillen bij een waterpunt: rustig drie bekertjes water en een banaantje weggetikt. Welja, ze heeft het er flink van genomen, hoor. Terwijl zij zo goed bezig was, kwam aan het avontuur van Bas helaas al na 13km een eind. Hij kreeg abrupt een migraine-aanval en dook vroeg het bed in. Sebastiaan dook flink onder zijn vorige Egmond-tijd. Maar liefst zeven minuten liep hij van zijn PR af en hij scherpte die aan tot 1:19:28 uur. Hiermee heeft hij bewezen dat hij erg in vorm is. Hoewel, zijn buikspieren lieten hem na 45 minuten rennen in de steek, dus daar is nog werk aan de winkel. Sander had iets minder trainingsuren gedraaid dan Sebastiaan, maar wist deze goed om te zetten naar een zeer respectabele tijd. Bij Michelle ging het niet zo lekker en ze had last van de drukte op het parcours. Ze heeft de race wel knap uitgelopen, dus ook zij kan terugkijken op een mooi avontuur.  

Nog kort even een inspectieronde langs de velden van de Trion-groep op de day-after:
- Sander: Zware kuiten en oogleden en buikpijn door een tekort aan buikspieren;
- Bas: Nog steeds koppijn, maar totaal geen spierpijn;
- Geke: Bovenbenen en billen zeggen auw auw. De ladder af is een marteling..
- Luc: De kuiten en billen staan nog flink op spanning;
- Sebastiaan: De bovenbenen van Tom Dumoulin, de billen van Kim Kardashian en de buik van Dafne. Ohja en de heupen of ik gedurende de hele wedstrijd de salsa heb gedanst.

Jullie horen het dus, het is nog steeds nagenieten. Een keer nooit weer? Nee hoor, volgend jaar zijn deze toppers er waarschijnlijk gewoon opnieuw bij!